کشف ستاره ای کوچک که در حرکت به سمت زمین است
تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۷۰۶۰۴
به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از آی ای؛ لبه منظومه شمسی مملو از اجسام شگفت انگیز از گذشته باستانی جهان است، اما اخیرا مشخص شد که یکی از اجرام آسمانی در حال حرکت به سمت زمین است. ستاره شناسان یک سیاره کوچک را در مسیری که در مدار ۶۰۰ هزار ساله خودش ملاقاتی با خورشید خواهد داشت، کشف کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتر بخوانید
کشف ۲۹ سیاره که فرازمینی ها می توانند از آن زمینیان را رصد کنند سیارک 2014 UN271 در راه زمیناین سیارک 2014 UN271 نام دارد و به تازگی در دادههای اخذ شده بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ از پروژه بررسی انرژی تاریک DES کشف شد. دانشمندان قطر این سیارک را بین ۱۰۰ تا ۳۷۰ کیلومتر تخمین زدند و اگر یک دنباله دار خارج از منظومه باشد، دنباله داری بسیار بزرگ است. پروژه DES، بررسی در طیف نوری مرئی و نزدیک به مادون قرمز است که هدفش بررسی پویایی جهان و رشد ساختارهای مقیاس بزرگ است.
دانشمندان میگویند: " این سیارک در مقیاسی مشابه، اگر بزرگتر نباشد؛ مانند دنباله داری بزرگی به نام C/1729 P 1 است که تقریبا بزرگترین برجستهترین ویژگی 2014 UN271 مسیر حرکت آن به دور خورشید است که به شدت غیرعادی گریزنده از مرکز است و در مدار خود از ابر اورت به درون منظومه شمسی حرکت میکند و دوباره به عقب برمی گردد. ملاقات این جرم آسمانی با منظومه شمسی هر ۶۱۲ هزار و ۱۹۰ سال یکبار اتفاق میافتد.
تفاوت بزرگ این ملاقات با دیگر دیدارهای اجرام آسمانی با زمین این است که این بار این ملاقات در نزدیکترین گذر از زمین رخ میدهد و میتوان آن را دید. 2014 UN271 هم اکنون تقریبا 22 AU (واحد نجومی) از خورشید فاصله دارد. هر یک واحد نجومی با فاصله خورشید تا زمان برابر است.
این سیارک در حال حاضر از نپتون به خورشید نزدیکتر ست و در فاصله ۲۰.۷ واحد نجومی است. سیارک کشف شده در حال نزدیک شدن به زمین است و در هفت سال، مسافت اعجاب انگیز هفت واحد نجومی را طی میکند. این سیارک در سال ۲۰۳۱ به نزدیکترین فاصله با خورشید میرسد و از فاصله ۱۰.۹ از کنار خورشید عبور میکند و به مدار زحل میرود. این سیارک قبل از نزدیکی با خورشید، دنباله یک دنباله دار معمولی را تشکیل میدهد که یک فرآیند طبیعی بخار شدن مواد یخ زده به دلیل گرمای زیاد خورشید است.
گفتنی است؛ ستاره شناسان میتوانند از این فرصت استثنایی برای بررسی جرم نادر ابر اورت بدون ارسال کاوشگر به مسافتی بیشتر از سیاره پلوتو برخوردار شوند. وقتی این سیارک ملاقات خودش را انجام داد، دوباره در برگشت به تاریکی ابر اورت، صدها سال راه در پیش دارد تا زمانی که به فاصله ۶۰ هزار واحد نجومی یعنی حداکثر فاصله اش با خورشید برسد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: منظومه شمسی سیاره زمین کهکشان راه شیری سیارات منظومه شمسی سیارات بیگانه واحد نجومی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۷۰۶۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برخورد دو شراره خورشیدی قوی به زمین
منطقه لکه خورشیدی موسوم به AR ۳۶۶۳ دو شراره خورشیدی قدرتمند را در عرض تنها شش ساعت از یکدیگر شلیک کرد.
به نقل از اسپیس، اولین فوران در شب ۲ مه رخ داد، زمانی که خورشید شراره خورشیدی کلاس X خود را آزاد کرد که قویترین دسته از شرارهها است، باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی در سراسر استرالیا، ژاپن و بخش بزرگی از چین شد.
فوران بعدی در صبح روز ۳ مه رخ داد، زمانی که خورشید یک شراره خورشیدی کلاس M را شلیک کرد که دومین دسته در قدرتمندترین شرارههاست.
کیت استرانگ فیزیکدان خورشیدی در حساب کاربری خود در شبکه ایکس نوشت: یک شراره در کلاس X! منطقه لکه خورشیدی AR ۳۶۶۳ به تازگی یک شراره X ۱.۷ تولید کرده است که یازدهمین شراره بزرگ تاکنون در این چرخه خورشیدی است. این یک شراره تکانشی بود که در مجموع حدود ۲۵ دقیقه طول کشید.
منطقه AR ۳۶۶۳ یک منطقه میزبان لکههای خورشیدی است که به تازگی ظاهر شده است و کشف شده که دو شراره قدرتمند را در یک فاصله کوتاه شلیک میکند.
شرارههای خورشیدی فورانهای بزرگ تابش الکترومغناطیسی خورشید هستند که از چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشند. این طغیان ناگهانی انرژی الکترومغناطیسی با سرعت نور حرکت میکند، بنابراین اثر آن بر سمت روز زمین و بر جو بیرونی آن قابل مشاهده است.
شراره خورشیدی از انفجار بزرگ در جو خورشید به وجود میآید و باعث آزاد شدن انرژی در حد یک ششم انرژی خروجی از سطح خورشید در هر دقیقه میشود. این پدیده در سایر ستارگان هم دیده میشود که به آنها نیز «شراره ستارهای» گفته میشود. شراره خورشیدی کلیه لایههای سطح خورشید شامل شیدسپهر، تاج خورشیدی و فامسپهر را تحت تأثیر قرار میدهد و باعث گرم شدن پلاسما تا چندین میلیون درجه کلوین میشود. همچنین باعث سرعت گرفتن الکترونها، پروتونها و یونهای سنگین تا نزدیکی سرعت نور میشود. همچنین اشعهای را تولید میکند و لایههای الکترومغناطیس را ایجاد میکند که شامل کلیه امواج الکترومغناطیس از امواج رادیویی تا اشعه گاما است. شرارهها خود را از آزادسازی انرژی مغناطیسی ذخیرهشده در تاج خورشیدی تغذیه میکنند.
در زمان هر دو فوران، لکه انفجاری خورشید رو به زمین بود و یک پرتاب جرم تاجی (CME) میتوانست حداقل یکی از این شرارههای خورشیدی را همراهی کند. پرتاب جرم تاجی یک دفع بزرگ پلاسما و میدان مغناطیسی است.
خروج جرم از تاج خورشیدی فورانِ پرجرم از باد خورشیدی و افزایش میدانهای مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون میآید و در فضا منتشر میشود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولاً با دیگر پدیدههای خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه است. این پدیده از مناطق فعال خورشید مانند لکههای گروهی خورشید برمیخیزد و در بیشینه، روزانه سه بار فوران جرم از تاج خورشید در قالب باد خورشیدی در فضا منتشر میشود که سرعت مافوق صوت معادل ۲۵۰ تا ۷۰۰ کیلومتر بر ثانیه دارند و این مقدار در کمینه به یک خروج در هر پنج روز میرسد.
بر اساس گزارش پایگاه Spaceweather، اندکی پس از شلیک شراره کلاس X، نیروی هوایی ایالات متحده یک انفجار رادیویی خورشیدی نوع ۲ را گزارش کرد که نوعی سیگنال رادیویی طبیعی منتشر شده توسط گاز لبه جلویی یک پرتاب جرم تاجی است.
نرخ رانش داخل این انفجار نشان دهنده سرعت پرتاب ۹۶۰ کیلومتر بر ثانیهای است. تصاویر تاج نگاری SOHO از آن زمان وجود پرتاب جرم تاجی را تایید کرده است. بخش اعظم آن از شمال سیاره ما عبور خواهد کرد و جناح جنوبی آن در اواخر امروز (۵ مه) یک ضربه چشمگیر به زمین وارد میکند.
یک پرتاب جرم تاجی هدایت شده به سمت زمین میتواند شبکههای برق، شبکههای مخابراتی و ماهوارهها را مختل کند و فضانوردان را در معرض دوزهای خطرناک تشعشع قرار دهد.
با این حال، ناظران آسمان از آنها استقبال میکنند، چرا که میتوانند طوفانهای ژئومغناطیسی را برانگیزند که به نوبه خود نمایشهایی بینظیر در قالب شفق قطبی را ارائه میدهند.
هنگامی که یک شراره خورشیدی به اندازه کافی قوی شلیک شود، یونیزاسیون در لایههای پایینتر و متراکمتر یونوسفر اتفاق میافتد. امواج رادیویی که با الکترونها در این لایه تعامل دارند، به دلیل برخوردهای مکرر که در محیط چگالی بالاتر یونوسفر رخ میدهد، انرژی خود را از دست میدهند و شفق قطبی را پدید میآورند.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم