ازکشف سیاره بدون آسمان تا ستاره پادار
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۷۰۴۲۷
به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، منجمان با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر یک سیاره عجیب کشف کردهاند که «جو» ندارد.
تلسکوپ فضایی اسپیتزر یک تلسکوپ فضایی در آغاز (SIRTF اسآیآرتیاف)، در طول موج مادون قرمز بود. این چهارمین و آخرین مرحله از پروژه برنامه بزرگ تلسکوپهای ناسا است؛ در حال حاضر تیم نجومی این تلسکوپ تحت سرپرستی رابرت گوترموث از مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان اداره میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اسپیتزر تصویری از سیارات فراخورشیدی LHS ۳۸۴۴b ارائه کرده که ممکن است آنها دارای یک سطح صخرهای شبیه به ماه کره زمین باشند.این تصویر از یک نظریه که سیارات در مدار ستارههای کوچک و دور مستعد فقدان جو هستند را پشتیبانی میکند.
منجمان با استفاده از تلسکوپ فضایی Spitzer ناسا، سیارهای به نام LHS ۳۸۴۴b را مشاهده کردند و در حالیکه به دنبال نشانههای جو بودند، متوجه شدند در این سیاره «جو» وجود ندارد.
براساس این مطالعه، این یافتهها از این تئوری پشتیبانی میکند که سیارات در مدار ستارههای کوچکتر (در حدود ۶۰٪ از شعاع کمتر از خورشید) از جو قابل توجهی برخوردار نیستند.
لورا کریدبرگ، محقق مرکز نجوم هاروارد و اسمیتسونیان در کمبریج، ماساچوست، و نویسنده اصلی این مطالعه جدید، در بیانیهای گفت: کنتراست دما در این سیاره به اندازهای است که باید باشد و این دقیقا با الگوی ستارهشناسی برای سیاره بدون جو مطابقت دارد.
بیشتر بخوانید: وجود ۲۰۰ غار مرموز در سطح ماه!
محققان دانشگاه گرنوبل آلپس(University of Grenoble-Alpes ) فرانسه ادعا کردهاند دومین سیاره ای که در حال چرخش به دور ستاره درخشان بتا سه پایه است را شناسایی کردهاند.
بتا سهپایه یک ستاره است که در صورت فلکی سهپایه قرار دارد. بتا سهپایه دومین ستارهٔ درخشان در صورت فلکی سهپایه است. این ستاره که در فاصله ۶۳ سال نوری از منظومه شمسی قرار گرفته، جرم آن ۱.۷۵ و درخشندگی ان ۸.۷ بیشتر خورشید است. سامانهٔ بتا سهپایه بسیار جوان و تنها ۸ میلیون تا ۲۰ میلیون ساله است، هرچند که در حال حاضر در مرحلهٔ اصلی از تکامل خود است.
آنی ماری لاگرینج (Anne-Marie Lagrange) اخترشناس فرانسوی گفت: ما طی این مطالعه موفق به شناسایی سیاره غول پیکری که حدود ۳۰۰۰ بار عظیم تر از زمین است، شده ایم. اگر فاصله زمین از خورشید را در نظر بگیریم فاصله این سیاره از ستاره خود ۲.۷ بار بیشتر از فاصله زمین از خورشید است.
سیاره جدید بی سهپایه سی(b Pictoris c) نام دارد. لاگرینج و تیم او پیش تر و درسال ۲۰۰۹ نیز موفق به شناسایی بی سهپایه بی (b Pictoris b) خواهر بی سهپایه سی” شده بودند.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سیارات فراخورشیدی منظومه شمسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۷۰۴۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برخورد ۲ شراره خورشیدی قوی به زمین
شرارههای خورشیدی فورانهای بزرگ تابش الکترومغناطیسی خورشید هستند که از چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشند و به تازگی ۲ شراره خورشیدی بسیار قدرتمند از خورشید به سمت منطقه اقیانوس آرام زمین رهسپار شدهاند.
به گزارش ایسنا، منطقه لکه خورشیدی موسوم به AR۳۶۶۳ دو شراره خورشیدی قدرتمند را در عرض تنها شش ساعت از یکدیگر شلیک کرد.
به نقل از اسپیس، اولین فوران در شب ۲ مه رخ داد، زمانی که خورشید شراره خورشیدی کلاس X خود را آزاد کرد که قویترین دسته از شرارهها است، باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی در سراسر استرالیا، ژاپن و بخش بزرگی از چین شد.
فوران بعدی در صبح روز ۳ مه رخ داد، زمانی که خورشید یک شراره خورشیدی کلاس M را شلیک کرد که دومین دسته در قدرتمندترین شرارههاست.
کیت استرانگ فیزیکدان خورشیدی در حساب کاربری خود در شبکه ایکس نوشت: یک شراره در کلاس X! منطقه لکه خورشیدی AR۳۶۶۳ به تازگی یک شراره X۱.۷ تولید کرده است که یازدهمین شراره بزرگ تاکنون در این چرخه خورشیدی است. این یک شراره تکانشی بود که در مجموع حدود ۲۵ دقیقه طول کشید.
منطقه AR۳۶۶۳ یک منطقه میزبان لکههای خورشیدی است که به تازگی ظاهر شده است و کشف شده که دو شراره قدرتمند را در یک فاصله کوتاه شلیک میکند.
شرارههای خورشیدی فورانهای بزرگ تابش الکترومغناطیسی خورشید هستند که از چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشند. این طغیان ناگهانی انرژی الکترومغناطیسی با سرعت نور حرکت میکند، بنابراین اثر آن بر سمت روز زمین و بر جو بیرونی آن قابل مشاهده است.
شراره خورشیدی از انفجار بزرگ در جو خورشید به وجود میآید و باعث آزاد شدن انرژی در حد یک ششم انرژی خروجی از سطح خورشید در هر دقیقه میشود. این پدیده در سایر ستارگان هم دیده میشود که به آنها نیز «شراره ستارهای» گفته میشود. شراره خورشیدی کلیه لایههای سطح خورشید شامل شیدسپهر، تاج خورشیدی و فامسپهر را تحت تأثیر قرار میدهد و باعث گرم شدن پلاسما تا چندین میلیون درجه کلوین میشود. همچنین باعث سرعت گرفتن الکترونها، پروتونها و یونهای سنگین تا نزدیکی سرعت نور میشود. همچنین اشعهای را تولید میکند و لایههای الکترومغناطیس را ایجاد میکند که شامل کلیه امواج الکترومغناطیس از امواج رادیویی تا اشعه گاما است. شرارهها خود را از آزادسازی انرژی مغناطیسی ذخیرهشده در تاج خورشیدی تغذیه میکنند.
لکه انفجاری خورشیدی رو به زمین
در زمان هر دو فوران، لکه انفجاری خورشید رو به زمین بود و یک پرتاب جرم تاجی(CME) میتوانست حداقل یکی از این شرارههای خورشیدی را همراهی کند. پرتاب جرم تاجی یک دفع بزرگ پلاسما و میدان مغناطیسی است.
خروج جرم از تاج خورشیدی فورانِ پرجرم از باد خورشیدی و افزایش میدانهای مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون میآید و در فضا منتشر میشود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولاً با دیگر پدیدههای خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه است. این پدیده از مناطق فعال خورشید مانند لکههای گروهی خورشید برمیخیزد و در بیشینه، روزانه سه بار فوران جرم از تاج خورشید در قالب باد خورشیدی در فضا منتشر میشود که سرعت مافوق صوت معادل ۲۵۰ تا ۷۰۰ کیلومتر بر ثانیه دارند و این مقدار در کمینه به یک خروج در هر پنج روز میرسد.
بر اساس گزارش پایگاه Spaceweather، اندکی پس از شلیک شراره کلاس X، نیروی هوایی ایالات متحده یک انفجار رادیویی خورشیدی نوع ۲ را گزارش کرد که نوعی سیگنال رادیویی طبیعی منتشر شده توسط گاز لبه جلویی یک پرتاب جرم تاجی است.
نرخ رانش داخل این انفجار نشان دهنده سرعت پرتاب ۹۶۰ کیلومتر بر ثانیهای است. تصاویر تاج نگاری SOHO از آن زمان وجود پرتاب جرم تاجی را تایید کرده است. بخش اعظم آن از شمال سیاره ما عبور خواهد کرد و جناح جنوبی آن در اواخر امروز(۵ مه) یک ضربه چشمگیر به زمین وارد میکند.
پرتاب جرم تاجی میتواند ارتباطات را مختل کند
یک پرتاب جرم تاجی هدایت شده به سمت زمین میتواند شبکههای برق، شبکههای مخابراتی و ماهوارهها را مختل کند و فضانوردان را در معرض دوزهای خطرناک تشعشع قرار دهد.
با این حال، ناظران آسمان از آنها استقبال میکنند، چرا که میتوانند طوفانهای ژئومغناطیسی را برانگیزند که به نوبه خود نمایشهایی بینظیر در قالب شفق قطبی را ارائه میدهند.
هنگامی که یک شراره خورشیدی به اندازه کافی قوی شلیک شود، یونیزاسیون در لایههای پایینتر و متراکمتر یونوسفر اتفاق میافتد. امواج رادیویی که با الکترونها در این لایه تعامل دارند، به دلیل برخوردهای مکرر که در محیط چگالی بالاتر یونوسفر رخ میدهد، انرژی خود را از دست میدهند و شفق قطبی را پدید میآورند.
انتهای پیام